Veño de ler «Cae a noite», o libro que recolle os poemas que deixou escritos Luís Dopico, falecido este mesmo ano. Vese que hai un poeta e tamén un territorio que lle é propio: o val de Landrove. Isto é importante porque cando se fale dese val ha vir á memoria a persoa do poeta e é unha maneira de manterse vivo na lembranza.
Hai que agradecer a Obdulia Dopico, súa tía, que reunise e organizase todos os poemas gardados nun caixón desde os anos 90 para lles dar forma agora de libro. Esa sensibilidade. E tamén amor.
Vese, dicía, que hai un poeta verdadeiro detrás deses versos. Teñen madurez e fondura, a pesar de seren compostos a unha idade nova. O val de Landrove ten xa, sen dúbida, o seu poeta propio. Grazas a Obdulia, á súa familia e amigos, coma Carlos Nuevo, autor do prólogo.