Podría estar todo o dia falando de todos os goles que lle vin marcar e da maneira na que os metía, pero eso xa o víchedes todos, ata co cu...
O meu mellor recordo sempre serán todos os momentos que sós lle dedicamos ao Corme, co campo fechado para nós, tardes interminables de centro e remate, tandas de penaltis, practicar faltas, campo a campo, duchas interminables coa silla debaixo do picho... Pero todo sempre co balon de por medio!
Para o recordo esa conexion con só unha mirada dende nenos. «Cubride a Alejo, que Lucas só lla pasa a el», dicían, e o balón ía a Alejo e acababa en gol, como non. Son un afortunado de terte ao meu lado dende neno, dende agora tódolos porteiros estarán un pouco mais tranquilos, pero sei que seguirei tendo esa mirada cómplice dende detrás da portería.
Grazas!